Zaterdagochtend 8:00u waren er verdacht veel Zandtemers te vinden op voormalige stortlocatie Spaarnwoude. Bij die wat vreemd ogende, futuristische overdekte ‘berg’; oftewel Snowworld Amsterdam. Amsterdam? Spaarnwoude bedoel je…! Ja nou nee officieel het het dus Amsterdam, maar das voor de marketing, want het centraal station Amsterdam ligt 52km verderop, mmaaarrr we dwalen af. Snowworld Amsterdam dus. De locatie waar op zaterdag 15 maart 1 van de voorrondes werd gehouden van het NK schoolskiën. Én waar onze Bloeikas werd vertegenwoordigd door 13 skifanaten en 1 stoere snowboardster.
Meester Pim Bruin (de gymleraar van de Bloeikas) had enige tijd geleden al geïnventariseerd bij de kinderen of ze mee wilden doen. Die inventarisatie was succesvol en leidde tot een stukje organisatie naar deze zaterdagochtend toe. Deelnemers waren bekend, rijders en begeleiders ook en dus was iedereen er klaar voor om eens te gaan ervaren wat dit nu eigenlijk zou zijn, want het was de eerste keer dat er werd meegedaan. Het was uiteindelijk redelijk logisch en simpel. De kids waren ingedeeld in een groep van maximaal 5 kids. Elk kind mag 2x (elke keer heet een run) zo snel mogelijk van de berg af om de paaltjes heen (slalom). De 3 snelste tijden van deze maximaal 10 runs werden bij elkaar opgeteld en zo zou men komen tot een groepsscore. De laagste scores (lees: snelste tijden) bepaalden de winnende groepen 1, 2 en 3. Daarnaast waren er nog individuele prijzen voor de snelste jongens en meisjes recreanten én jongens en meisjes skiracers (kids die op deze sport zitten). Daarnaast was er de prijs voor de beste snowboarders. Simpel toch? En oja wanneer je een poortje mistte was dat een DNF (Did Not Finish) en dus geen tijd.
De deelnemers van de Bloeikas waren dus op tijd. Eerst even omkleden en spullen halen (skischoenen- en ski’s) voor degenen die geen eigen spullen hebben en daarna hup snel de baan in. De kinderen hadden een skipas voor de gehele ochtend en konden dus lekker gaan warmdraaien voor de 2 tellende runs. Fantastisch om al die kids van die berg af te zien zoeven. Die Zandtemer kids kunnen ook alles, dachten we nog. We? Ja, dat was de groep met ouders die zich met de neuzen tegen het raam hadden verschanst in de warme toeschouwersruimte onder het genot van een kopje koffie, thee, warme chocolademelk mét heul veul slagroom en een koekje…
Omstreeks 09:15 was het dan tijd voor de eerste run, maar eerst nog even met de hele afvaardiging op de foto…
De groepen van de Bloeikas mochten als 1 van de eersten en zetten prima tijden neer. Daarna gingen de andere scholen en die kwamen veelal niet aan ‘onze’ tijden, maar er zaten ook zeker talenten tussen die werkelijk met volle snelheid naar beneden zoefden. Heel erg tof om te zien. Die waren toch wel een maatje te snel. De toeschouwers zagen dit allemaal gebeuren. Onze kids niet hoor. Die waren veel te druk met lekker het andere deel van de berg af en weer op, af en weer op, etc. te gaan. Niet te houden waren ze.
Toen iedereen geweest was even een korte pauze en daarna weer hup die ‘berg’ op voor de 2e run. Velen verbeterden hun tijden, omdat ze zich weer wat zeker voelden op die lange latten en tja ‘practice makes perfect’. De kids deden het fantastisch en dat gold ook voor de concurrentie. Opnieuw hadden de Bloeikas kids hier niets van door. Die waren alweer aan het afdalen aan die andere kant… Lekker toch.
Al met al veel skigeweld dus en daar kwamen we ook met z’n allen voor. Maar ja geen skigeweld zonder een prijsuitreiking, want het was toch echt een voorronde voor het officiële NK skiracen. Helaas gingen bijna alle prijzen de Bloeikas-neuzen voorbij. Er was er 1 die de eer hoog hield en dat was Lize Tas op haar snowboard!! Een leuke verrassing waren de extra prijzen in de vorm van de ‘gouden tickets’. Deze tickets waren een soort van aanmoedigingsprijs en daarmee werd je uitgenodigd voor een proefles met de Heemskerkse skiracers. Superleuk natuurlijk en er waren 2 Bloeikassers die zo’n gouden ticket meenamen naar huis; Boaz Kaan en Jade de Wit. Veel plezier alvast!!
Omstreeks 13:00u was alles af en gingen we huiswaarts met vele skikilometers in de benen, de buiken vol van chocolademelk (en slagroom), koekjes, toastjes, snoepjes, etc. Ondertussen waren wij en de kids weer een ervaring rijker én zijn er spontaan plannen gemaakt voor een schoolskitrip naar Oostenrijk :D. Dankjewel Meester Pim Bruin voor de organisatie en wat ons allen betreft; Tot volgend jaar!!!!