MIJN BELEVING VAN DE MAAND JANUARI
Door Gerard Schagen
2021 start met heel mooi weer, de zon schijnt en het kanaal ligt er als een spiegeltje bij, gewoon een plaatje.
Ik heb van mijn broer een dagkalender gekregen, jawel een “Gerarduskalender”
Deze zegt gelijk over deze mooie start: “Zonneschijn op Nieuwjaarsdag betekent dat je veel appelen verwachten mag.
6 januari: We zijn er klaar voor… De eerste prikken met het Covid 19-vaccin zijn met enig ceremonieel gezet. Er gloort licht en hoop aan de horizon.
Mijn gedachten gaan terug naar begin april 2020. Ik werd gebeld of ik nog wel naar het ziekenhuis wilde enz. als het Corona-beest mij te pakken kreeg. Ik raakte lichtelijk in paniek tot Hilke zei “Kop d’r veur” en zo geschiedde, gelukkig heb ik tot nu toe nog geen keus hoeven maken. De hoop is nu dat binnen 3 maanden de telefoon gaat: ”Meneer Schagen wilt u ook gevaccineerd worden?” “Kan het gisteren” zal mijn antwoord zijn.
De volgende dag: De eerste prik zou hot nieuws zijn… Helaas de krant geeft voorrang aan een verwend mannetje in Amerika die niet tegen zijn verlies kan. Liefst 5 pagina’s worden aan deze ontspoorde man geweid.
Onbegrijpelijk dat deze man zoveel haat en agressie teweeg kan brengen. Deze man is wereldgevaarlijk en moet gestopt worden….
De eerste prik wordt uiteindelijk niet eens genoemd, wel dat het medicijn Moderna is goedgekeurd, ook goed nieuws natuurlijk, vooral doordat het via de huisarts toegediend kan worden.
Kom maar op….
Ik maak me zorgen; sinds het gebeuren in Amerika heeft iedereen het over het Binnenhof. In alle talkshows, nieuwsuitzendingen kranten, enz. vraagt men zich af of dit ook op het Binnenhof kan gebeuren. Het NHD kopt zelfs met “Bestorming van het Binnenhof”.
Alles wordt overhoop gehaald, men wijst op de zwakke plekken in de beveiliging. Steevast eindigt men dan met te zeggen “Maar in Nederland gebeurt dit niet”. Maar men legt zo wel een basis waarin één vonkje een enorme uitbarsting teweeg kan brengen
De huisarts tikt Hugo op zijn schouders. “Even onder ons Huugh” zegt hij. “Ben je niet een groep vergeten in je schema van vaccineren? Ik bedoel de huisartsen” “O die” zegt Hugo wat afwezig. “Ja zet ze maar in kopgroep”…
Eénmaal thuis denkt hij: “Huisartsen? Wat zijn dat eigenlijk? Mensen die gewoon thuis zitten?”
Zijn besluit staat vast, deze mensen moeten uit de kopgroep….
Hugo, Hugo toch, ben je echt zo wereldvreemd?
De huisarts is de man/vrouw die bij de patiënten langs gaat, zich in de buitenlucht, bij weer en wind, in beschermende kleding hult en dan pas naar binnen gaat, waar de hoestende patiënt hem begroet met een golf aan virusdeeltjes. De huisarts bepaald daarna of de situatie ernstig genoeg is voor een ziekenhuisopname, kortom hij/zij is de eerste persoon in de acute zorg.
Inmiddels zijn de huisartsen toch weer ingedeeld en zijn de eerste prikken uitgedeeld. Nu is er echter nog een vergeten groep, de Wijkverpleegkundigen. Zij weten nog steeds niet waar ze aan toe zijn.
Het kabinet is gevallen, men buigt diep het hoofd, schaamt zich zelfs, beloofd beterschap, gaat beter luisteren, allemaal goede voornemens met de verkiezingen in aantocht.
De fraudeslachtoffers krijgen gelijk allerlei toezeggingen, maar die € 30.000,– is nog door niemand ontvangen. Wel staan de schuldeisers op de stoep.
En jawel, aan het einde van deze maand werden de eerste euro’s overgemaakt, het is nog maar een druppel, maar laten we hopen dat het voor deze mensen spoedig een straal wordt.
Weet u wat de meest voorkomende plaatsnaam in Nederland is? Buurtschappen zoals Stolpen en
’t Buurtje worden ook meegerekend. Het is “Heikant”, liefst 32 keer komt dit in Nederland voor. De meeste Heikanten liggen in Brabant en Gelderland, maar ook Zeeuws Vlaanderen heeft een dorp wat Heikant heet.
Het is zo ver…. We krijgen en avondklok, voor ons ouderen direct geen straf, maar je zult maar jong zijn? Even doorbijten dus…
Erger vind ik dat je maar 1 persoon tegelijk mag ontvangen. Ik zie dat zo voor me: Dochter en schoonzoon komen voorrijden, auto voor de deur, dochter naar binnen, even een bakkie doen, wat lekkers er bij en dan naar buiten, stapt in de auto, schoonzoon er uit, komt binnen, even en bakkie doen, wat lekkers er bij. Terug naar de auto en vrolijk zwaaiend rijden ze weg, dat is dus de waanzin van deze regel.
Moeten we het nog over die avondklok hebben?? Nee laat maar, wat een ellende…. Ik zie heel veel agressie op mijn netvlies. Wat me bij bleef was die vader met zijn twee kleine kinderen, hij hoopte gewoon dat ze slaag zouden krijgen, en die kinderen? Doodsangst in hun ogen. En dan die oude man die kermend op de grond zat. “Ze hebben me geslagen…..” Man blijf dan ook thuis….
Een lichtpuntje was het stripje in de krant over de cabaretier die in de zorg gaat werken: “Omschakelen? Nee hoor, ik sta hier voor volle zalen”.
Ben je bij de Spar, je moet fruit hebben voor de nodige vitaminen, pak je zo’n plastic zakje, deze moet open, met mijn moeilijke handen een ware marteling, dan maar even met je vinger onder het mondkapje. “Waar ben je mee bezig” klinkt het achter je. “Dat is heel gevaarlijk, waar heb je met je vingers aangezeten?” De persoon heeft gelijk, ik ga het niet meer doen, martel wel verder.
“Je kan toch ook die verpakte mandrijnen nemen” “Ja dat is zo, maar die bladmandarijnen zijn veel lekkerder, net als die grote peren. De appeltjes van de boer zitten gelukkig wel in een zak. Mogelijk dat ook de Spar eens begint met papieren zakken, het zal mij enorm blij maken.
Een ander bericht waar je blij van wordt is het voornemen van Dennis Mulder en Erik Knapen die gaan deelnemen aan een mountainbiketocht van 700 km in 7 dagen vanuit Noord Frankrijk naar Zuid Limburg voor de Stichting “Duchenne Heroes”.
De route gaat niet over gewone wegen maar via mountainbike-routes.
De motivatie halen ze uit een gesprek met de fam. van Veen uit Hippolytushoef waarvan zoon Daan lijdt aan de spierziekte Duchenne en inmiddels in een rolstoel zit met een levensverwachting van maximaal 30 jaar.
Een initiatief dus dat steun verdiend, want uiteraard moet er sponsorgeld opgehaald worden om te kunnen deelnemen. Op www.duchenneheroes.nl kunt u er alles over lezen en eventueel sponsoren op
“all 4 Daan”. Ik hoop wel dat Dennis en Erik ons op de hoogte blijven houden over hun vorderingen, want september lijkt nog ver.
Vrijwel dagelijks doe ik een loopje van een klein uur. Voor de conditie, de vitaminen D, maar vooral voor mijn voeten, die om extra aandacht vragen, niet wetende dat het zulke ingenieuze bewegingsfabriekjes zijn. Tot ik las dat in een voet 26 botjes, 19 spieren en pezen en liefst 107 banden de boel bij elkaar houden. Reden genoeg om er behoorlijk zuinig op te zijn.
Het was al met al weer een maand met veel somberheid, vandaar een luchtig slot.
Het gaat over een discussie tussen een timmerman, metselaar en elektricien over wat het oudste beroep is.
Zegt die timmerman: ”Weet je nog die Jezus, die lag in een stal en die was wel gebouwd door een timmerman.”
“Nou en?” zegt de metselaar. “De piramiden stonden er toen al eeuwen en die waren wel gemetseld”.
“Dat kunnen jullie nu wel zeggen”, reageert de elektricien, “toch hebben wij het oudste beroep want op de eerste dag zei God “Er is licht” Toen hadden wij er toch de leidingen al liggen.”
Deze maand viel er 107 mm regen 19 dagen. Dat is boven het gemiddelde. In 2019 en 2020 viel er resp. 57 en 68 mm. 2018 telde weer 114 mm.
Zo stappen we al weer naar maart. Benieuwd hoe die z’n staart gaat roeren.
